- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Statki powietrzne /
- Wojskowe /
- 1951- /
- Amerykański samolot łącznikowy Cessna L-19/0-1 Bird Dog
Amerykański samolot łącznikowy Cessna L-19/0-1 Bird Dog
197,00zł
Roden 619
1:32
Produkt obecnie jest dostępny, możliwy do sprowadzenia. Od złożenia zamówienia potrzebujemy około 3 dni roboczych na sprowadzenie go, oraz dodatkowo 1-2 dni na wysyłkę.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Pod koniec lat 40. XX w. Dowódca Sił Powietrznych USA ogłosił konkurs na samolot do przeprowadzania powietrznej korekcji ognia artyleryjskiego, który miałby służyć także jako samolot komunikacyjny. Konieczność opracowania nowego samolotu wiązała się z faktem, że poprzednie typy samolotów w tej kategorii pochodziły z okresu II wojny światowej i posiadały archaiczną konstrukcję, uwzględniającą wykorzystanie takich materiałów jak drewno i płótno, którymi pokrywano powierzchnie latające . Nowy samolot musiał być w całości wykonany z metalu.
Spośród zgłoszonych propozycji zwyciężyła firma Cessna, która zgodnie ze specyfikacjami wymaganymi dla nowego typu znacząco zmodyfikowała swój wcześniejszy Model 170. Zmiany dotyczyły przede wszystkim kadłuba, poprawiając widoczność zarówno w stronę górnej, jak i tylnej półkuli. Samolot mógł przewozić pilota i jednego pasażera lub jednego rannego na noszach; w tym celu powiększono drzwi kabiny i zamontowano specjalne wsporniki montażowe.
Produkcja seryjna nowego typu, oficjalnie nazwanego L-19/O-1 Bird Dog, rozpoczęła się pod koniec 1950 roku, a wkrótce początkowe zamówienie z 418 sztuk zostało zwiększone do 3600 samolotów, ze względu na jego duży potencjał. O-1 dostarczano nie tylko wojskowym samolotom i działom szkoleniowym, ale także jednostkom Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, gdzie otrzymał nazwę OE-1. W jednostkach szkolnych wykorzystywano je wyłącznie do szkolenia przyrządowego pilotów w warunkach lotu i wariant ten nazwano TL-19D.
Pierwsze doświadczenia O-1 w warunkach bojowych podczas wojny koreańskiej pokazały, że samolot może służyć także jako samolot szkolno-szkoleniowy, wykorzystujący lekką amunicję. Ich głównym zadaniem było wyznaczanie celów dla innych, potężniejszych samolotów uderzeniowych wykorzystujących rakiety niekierowane. Maszyny takie, które zostały zmodyfikowane zgodnie z nowymi wymaganiami, oznaczono jako TO-1A i TO-1E.
Wojna w Wietnamie, która w następnej dekadzie przybrała na sile i zaangażowała jeszcze większe siły, po raz kolejny udowodniła, że potrzebny jest samolot tej klasy. O-1 był używany z wielkim powodzeniem w rozpoznaniu, jako zwiadowca artyleryjski, eskorta konwojów, samolot komunikacyjny, a także do lekkiego uderzenia. W tym okresie otrzymały nowe oznaczenia jako O-1F i O-1G.
Pomimo pojawienia się nowocześniejszych samolotów spełniających te same funkcje wojskowe, takich jak O-2 Skymaster i OV-10 Bronco, O-1 pozostał w służbie pierwszej linii ze względu na swoje unikalne cechy, zwłaszcza zdolność do startu i lądowania na mniejszych i nieprzygotowanych lotniskach. Jego kariera wojskowa oficjalnie zakończyła się dopiero w 1974 roku, kiedy podjęto formalną decyzję o wyłączeniu O-1 z działań bojowych. Po tym czasie niewielka liczba O-1 była używana w cywilnej służbie patroli lotniczych, inne zaś trafiały na złom lub odsprzedawane prywatnym właścicielom. Całkowita liczba wyprodukowanych O-1 osiągnęła prawie 3500 sztuk.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Pod koniec lat 40. XX w. Dowódca Sił Powietrznych USA ogłosił konkurs na samolot do przeprowadzania powietrznej korekcji ognia artyleryjskiego, który miałby służyć także jako samolot komunikacyjny. Konieczność opracowania nowego samolotu wiązała się z faktem, że poprzednie typy samolotów w tej kategorii pochodziły z okresu II wojny światowej i posiadały archaiczną konstrukcję, uwzględniającą wykorzystanie takich materiałów jak drewno i płótno, którymi pokrywano powierzchnie latające . Nowy samolot musiał być w całości wykonany z metalu.
Spośród zgłoszonych propozycji zwyciężyła firma Cessna, która zgodnie ze specyfikacjami wymaganymi dla nowego typu znacząco zmodyfikowała swój wcześniejszy Model 170. Zmiany dotyczyły przede wszystkim kadłuba, poprawiając widoczność zarówno w stronę górnej, jak i tylnej półkuli. Samolot mógł przewozić pilota i jednego pasażera lub jednego rannego na noszach; w tym celu powiększono drzwi kabiny i zamontowano specjalne wsporniki montażowe.
Produkcja seryjna nowego typu, oficjalnie nazwanego L-19/O-1 Bird Dog, rozpoczęła się pod koniec 1950 roku, a wkrótce początkowe zamówienie z 418 sztuk zostało zwiększone do 3600 samolotów, ze względu na jego duży potencjał. O-1 dostarczano nie tylko wojskowym samolotom i działom szkoleniowym, ale także jednostkom Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, gdzie otrzymał nazwę OE-1. W jednostkach szkolnych wykorzystywano je wyłącznie do szkolenia przyrządowego pilotów w warunkach lotu i wariant ten nazwano TL-19D.
Pierwsze doświadczenia O-1 w warunkach bojowych podczas wojny koreańskiej pokazały, że samolot może służyć także jako samolot szkolno-szkoleniowy, wykorzystujący lekką amunicję. Ich głównym zadaniem było wyznaczanie celów dla innych, potężniejszych samolotów uderzeniowych wykorzystujących rakiety niekierowane. Maszyny takie, które zostały zmodyfikowane zgodnie z nowymi wymaganiami, oznaczono jako TO-1A i TO-1E.
Wojna w Wietnamie, która w następnej dekadzie przybrała na sile i zaangażowała jeszcze większe siły, po raz kolejny udowodniła, że potrzebny jest samolot tej klasy. O-1 był używany z wielkim powodzeniem w rozpoznaniu, jako zwiadowca artyleryjski, eskorta konwojów, samolot komunikacyjny, a także do lekkiego uderzenia. W tym okresie otrzymały nowe oznaczenia jako O-1F i O-1G.
Pomimo pojawienia się nowocześniejszych samolotów spełniających te same funkcje wojskowe, takich jak O-2 Skymaster i OV-10 Bronco, O-1 pozostał w służbie pierwszej linii ze względu na swoje unikalne cechy, zwłaszcza zdolność do startu i lądowania na mniejszych i nieprzygotowanych lotniskach. Jego kariera wojskowa oficjalnie zakończyła się dopiero w 1974 roku, kiedy podjęto formalną decyzję o wyłączeniu O-1 z działań bojowych. Po tym czasie niewielka liczba O-1 była używana w cywilnej służbie patroli lotniczych, inne zaś trafiały na złom lub odsprzedawane prywatnym właścicielom. Całkowita liczba wyprodukowanych O-1 osiągnęła prawie 3500 sztuk.
Ilość ocen: 0
| Nazwa produktu | Amerykański samolot łącznikowy Cessna L-19/0-1 Bird Dog (Roden 619) |
| Dostępność | Produkt pod zamówienie. Czas sprowadzenia to ok. 3dni. |
| Producent | Roden |
| Numer katalogowy | 619 |
| Epoka | Zimna Wojna |
| Poziom trudności (1-5) | 3 - średni |
| Skala | 1:32 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | USA |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |