- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Statki powietrzne /
- Wojskowe /
- 1951- /
- Amerykański transportowiec Lockheed C-141 B Starlifter
Amerykański transportowiec Lockheed C-141 B Starlifter
132,00zł
Roden 331
1:144
Produkt obecnie jest dostępny, możliwy do sprowadzenia. Od złożenia zamówienia potrzebujemy około 3 dni roboczych na sprowadzenie go, oraz dodatkowo 1-2 dni na wysyłkę.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Pod koniec lat pięćdziesiątych flota samolotów transportowych USA składała się z przestarzałych samolotów z silnikami tłokowymi, takich jak C-118, C-121 i C-124. Najnowszym był C-133 z silnikami turbośmigłowymi, jednak władzom wojskowym zależało na pozyskaniu transkontynentalnego samolotu transportowego z napędem odrzutowym, gdyż obecność wojskowa USA w różnych strefach konfliktów na całym świecie wymuszała szybkie dostawy zaopatrzenia wojskowego do odległych krajów. W 1960 roku ogłoszono konkurs na projekt takiego samolotu, którego zwycięzcą została firma Lockheed. Oznaczony jako C-141A, jego pierwszy lot odbył się w 1963 roku, a w 1965 roku z linii produkcyjnych zaczęły napływać samoloty dla wojska. W tym czasie wojna w Wietnamie była już w fazie intensywnej i USA musiały przewieźć tam duże ilości sprzętu dla armii. Sytuacja była również krytyczna, ponieważ w tym samym czasie maszyny C-133 zostały wycofane z eksploatacji ze względu na zmęczenie konstrukcji. Początkowo zamówiono 132 maszyny tego typu, później ich liczbę zwiększono do 284. Projekt był bardzo ambitny – wzięło w nim udział ponad 12 000 inżynierów i innych pracowników w ponad 1300 zakładach w USA i Kanadzie, ponad 5 000 osób z zaangażowana jest tylko firma Lockheed.
Jednym z istotnych ograniczeń pierwszego modelu produkcyjnego była stosunkowo niewielka objętość kabiny ładunkowej: chociaż samolot mógł unieść 32 tony, mógł pomieścić jedynie 22 ton ładunku. To skłoniło Lockheeda do wprowadzenia zmian w projekcie i dlatego 271 samolotów C-141A przerobiono na konfigurację C-141B. Odbudowa trwała od 1977 do 1979 roku, kiedy maszyny te wróciły do czynnej służby, która trwała prawie 20 lat. Wydajność konstrukcji, która została znacznie wzmocniona, została podwojona. C-141B wziął udział w operacji Pustynna Burza w 1991 roku, ale było to ich ostatnie większe użycie operacyjne. Zużycie konstrukcyjne powodowało, że coraz więcej samolotów wycofywano ze służby i zastępowano je nowymi C-17.
Od tego czasu C-141 jest pamiętany z powodu jednej z najniższych statystyk wypadków lotniczych. Dodatkowo ustanowiono nim szereg rekordów lotnictwa światowego - zrzucenie platformy spadochronowej o masie 15 900 kg i podniesienie ładunku o łącznej masie 31 800 kg.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Pod koniec lat pięćdziesiątych flota samolotów transportowych USA składała się z przestarzałych samolotów z silnikami tłokowymi, takich jak C-118, C-121 i C-124. Najnowszym był C-133 z silnikami turbośmigłowymi, jednak władzom wojskowym zależało na pozyskaniu transkontynentalnego samolotu transportowego z napędem odrzutowym, gdyż obecność wojskowa USA w różnych strefach konfliktów na całym świecie wymuszała szybkie dostawy zaopatrzenia wojskowego do odległych krajów. W 1960 roku ogłoszono konkurs na projekt takiego samolotu, którego zwycięzcą została firma Lockheed. Oznaczony jako C-141A, jego pierwszy lot odbył się w 1963 roku, a w 1965 roku z linii produkcyjnych zaczęły napływać samoloty dla wojska. W tym czasie wojna w Wietnamie była już w fazie intensywnej i USA musiały przewieźć tam duże ilości sprzętu dla armii. Sytuacja była również krytyczna, ponieważ w tym samym czasie maszyny C-133 zostały wycofane z eksploatacji ze względu na zmęczenie konstrukcji. Początkowo zamówiono 132 maszyny tego typu, później ich liczbę zwiększono do 284. Projekt był bardzo ambitny – wzięło w nim udział ponad 12 000 inżynierów i innych pracowników w ponad 1300 zakładach w USA i Kanadzie, ponad 5 000 osób z zaangażowana jest tylko firma Lockheed.
Jednym z istotnych ograniczeń pierwszego modelu produkcyjnego była stosunkowo niewielka objętość kabiny ładunkowej: chociaż samolot mógł unieść 32 tony, mógł pomieścić jedynie 22 ton ładunku. To skłoniło Lockheeda do wprowadzenia zmian w projekcie i dlatego 271 samolotów C-141A przerobiono na konfigurację C-141B. Odbudowa trwała od 1977 do 1979 roku, kiedy maszyny te wróciły do czynnej służby, która trwała prawie 20 lat. Wydajność konstrukcji, która została znacznie wzmocniona, została podwojona. C-141B wziął udział w operacji Pustynna Burza w 1991 roku, ale było to ich ostatnie większe użycie operacyjne. Zużycie konstrukcyjne powodowało, że coraz więcej samolotów wycofywano ze służby i zastępowano je nowymi C-17.
Od tego czasu C-141 jest pamiętany z powodu jednej z najniższych statystyk wypadków lotniczych. Dodatkowo ustanowiono nim szereg rekordów lotnictwa światowego - zrzucenie platformy spadochronowej o masie 15 900 kg i podniesienie ładunku o łącznej masie 31 800 kg.
Ilość ocen: 0
| Nazwa produktu | Amerykański transportowiec Lockheed C-141 B Starlifter (Roden 331) |
| Dostępność | Produkt pod zamówienie. Czas sprowadzenia to ok. 3dni. |
| Producent | Roden |
| Numer katalogowy | 331 |
| Epoka | Zimna Wojna |
| Poziom trudności (1-5) | 3 - średni |
| Skala | 1:144 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | USA |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |