- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Pojazdy wojskowe /
- Artyleria, działa /
- Niemiecka samobieżna wyrzutnia rakiet SdKfz 4/1 Panzerwerfer 42
Niemiecka samobieżna wyrzutnia rakiet SdKfz 4/1 Panzerwerfer 42
52,00zł
Roden 722
Produkt obecnie jest dostępny, możliwy do sprowadzenia. Od złożenia zamówienia potrzebujemy około 3 dni roboczych na sprowadzenie go, oraz dodatkowo 1-2 dni na wysyłkę.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na początku 1943 roku na podwoziu znanego półgąsienicowego Opla Blitz Maultier zamontowano dziesięciorurowy system strzelania wieloma rakietami Nebelwerfer 41, zaprojektowany przez Rudolfa Nebela.
Pojazd, nazwany później Sd.Kfz.4/1 Panzerwerfer 42, był całkowicie pokryty pancerzem o różnej grubości i oferował załogom potencjał szybko reagującej artylerii samobieżnej ze znacznymi zaletami w przypadku ostrzału, zdolnymi do aby szybko oddalić się od bardzo widocznych smug dymu. Zaprojektowany przez Nebla system rakietowy kal. 158 mm był rozwinięciem niemal idealnym i znacznie różnił się od swojego radzieckiego odpowiednika (słynnego BM-13 Katiusza) pod względem większej celności strzelania.
W 1943 roku pierwsze egzemplarze Panzerwerferów wysłano do jednostek bojowych na froncie wschodnim. Produkcja artylerii samobieżnej była bardzo powolna, dlatego użycie tych pojazdów było dość ograniczone.
Główną wadą maszyny była stosunkowo niewielka ilość amunicji przypadająca na pojazd - każdy Panzerwerfer 42 mógł podczas działań bojowych przewozić zaledwie dziesięć 34-kilogramowych naboi w samej wyrzutni nad pancernym korpusem i kolejnych dziesięć w kadłubie. Najpierw planowano wprowadzić do organizacji jednostek bojowych półgąsienicowy Sd.Kfz.250 do transportu dodatkowej amunicji; jednak pomysł ten został później porzucony ze względu na jego nieskuteczność. Postanowiono stworzyć transporter amunicji na dokładnie tym samym podwoziu i o tej samej konstrukcji co Panzerwerfer 42. W tym celu usunięto instalację mobilnej wyrzutni, a wewnątrz ciężarówki zamontowano dodatkowe przedziały na 10 rakiet oraz kolejny kontener na górna płyta pancerza na kolejne 10 nabojów, aby transporter mógł unieść trzydzieści rakiet.
Ciężarówka otrzymała oznaczenie Munitionskraftwagen für Nebelwerfer (Sd.Kfz.4) i została wcielona do jednostek bojowych artylerii gąsienicowej.
W latach 1944-45, oprócz 300 zestawów rakietowych Panzerwerfer 42, udało się zbudować co najmniej 287 transporterów amunicji Munitionskraftwagen, które służyły do ostatnich dni wojny zarówno na froncie wschodnim, jak i zachodnim.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na początku 1943 roku na podwoziu znanego półgąsienicowego Opla Blitz Maultier zamontowano dziesięciorurowy system strzelania wieloma rakietami Nebelwerfer 41, zaprojektowany przez Rudolfa Nebela.
Pojazd, nazwany później Sd.Kfz.4/1 Panzerwerfer 42, był całkowicie pokryty pancerzem o różnej grubości i oferował załogom potencjał szybko reagującej artylerii samobieżnej ze znacznymi zaletami w przypadku ostrzału, zdolnymi do aby szybko oddalić się od bardzo widocznych smug dymu. Zaprojektowany przez Nebla system rakietowy kal. 158 mm był rozwinięciem niemal idealnym i znacznie różnił się od swojego radzieckiego odpowiednika (słynnego BM-13 Katiusza) pod względem większej celności strzelania.
W 1943 roku pierwsze egzemplarze Panzerwerferów wysłano do jednostek bojowych na froncie wschodnim. Produkcja artylerii samobieżnej była bardzo powolna, dlatego użycie tych pojazdów było dość ograniczone.
Główną wadą maszyny była stosunkowo niewielka ilość amunicji przypadająca na pojazd - każdy Panzerwerfer 42 mógł podczas działań bojowych przewozić zaledwie dziesięć 34-kilogramowych naboi w samej wyrzutni nad pancernym korpusem i kolejnych dziesięć w kadłubie. Najpierw planowano wprowadzić do organizacji jednostek bojowych półgąsienicowy Sd.Kfz.250 do transportu dodatkowej amunicji; jednak pomysł ten został później porzucony ze względu na jego nieskuteczność. Postanowiono stworzyć transporter amunicji na dokładnie tym samym podwoziu i o tej samej konstrukcji co Panzerwerfer 42. W tym celu usunięto instalację mobilnej wyrzutni, a wewnątrz ciężarówki zamontowano dodatkowe przedziały na 10 rakiet oraz kolejny kontener na górna płyta pancerza na kolejne 10 nabojów, aby transporter mógł unieść trzydzieści rakiet.
Ciężarówka otrzymała oznaczenie Munitionskraftwagen für Nebelwerfer (Sd.Kfz.4) i została wcielona do jednostek bojowych artylerii gąsienicowej.
W latach 1944-45, oprócz 300 zestawów rakietowych Panzerwerfer 42, udało się zbudować co najmniej 287 transporterów amunicji Munitionskraftwagen, które służyły do ostatnich dni wojny zarówno na froncie wschodnim, jak i zachodnim.
Ilość ocen: 0
| Nazwa produktu | Niemiecka samobieżna wyrzutnia rakiet SdKfz 4/1 Panzerwerfer 42 (Roden 722) |
| Dostępność | Produkt pod zamówienie. Czas sprowadzenia to ok. 3dni. |
| Producent | Roden |
| Numer katalogowy | 722 |
| Epoka | II Wojna Światowa |
| Poziom trudności (1-5) | 2 - łatwy |
| Skala | 1:72 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | Niemcy |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |
| Rodzaj gąsienic | gumowe |