- Modelmania /
- Modelarstwo kolejowe /
- Skala H0 (1:87) /
- Wagony /
- Specjalne /
- Ciężka platforma transportowa Uaai [9950] z ładunkiem (transformatorem)
Ciężka platforma transportowa Uaai [9950] z ładunkiem (transformatorem)
1232,00zł
Brawa 50514
4012278505145
H0 (1:87)
Derzeit liegen uns leider keine Informationen über die Verfügbarkeit dieses Produkts vom Hersteller vor.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model gotowy, nie wymaga sklejania i malowania.
Duże i ciężkie ładunki wymagają specjalnych środków transportu lub wagonów. Rheinisch Westfälische Elektrizitätswerk A.-G. Essen (RWE) w 1928 roku łożyło zamówienie w Maschinenfabrik Augsburg Nürnberg (MAN) na budowę dwóch nowych wagonów Schnabel. Był to jedyny sposób transportu coraz większych transformatorów do podstacji. Zostały one wymienione w wykazie wagonów floty Deutsche Reichsbahn do transportów nadzwyczajnych pod numerem 125. Maksymalna ładowność wagonów 168 ton została rozłożona na 18 osiach. Czteroosiowy i pięcioosiowy wózek niósł platformę, na której wsparta była podpora. Czoła podtrzymujące były charakterystycznymi, nitowanymi konstrukcjami szachulcowymi. Po rozładowaniu obie zapadki spięto śrubami, dzięki czemu pusty wagon był w stanie rozsunąć się długość 27,525 m między buforami. Masa własna wyniosła 97,2 tony.
W celu załadunku dwie połówki zostały rozsunięte, a samonośny transformator zawieszono między gniazdami wsporczymi lub ramą kratową o długości 8,40 m. Jako pojazdy prywatne ([P] wagony), wagony były początkowo używane przez Deutsche Reichbahn (spółka), a później przez Bundesbahn i początkowo w K.B.E. Dom. W 1940 roku MAN zbudował również dwie kolejne 125-ki SSt, które należały do Preußen Elektra Hannover i Elektrowerke AG. Berlin. Ten ostatni pozostał po wojnie w Deutsche Reichsbahn w strefie ZSRR, a później wrócił do DR.
Ze względu na gabaryty ładunku specjalnego, które często przekraczały skrajnie pojazdu, załadowane wagony mogły funkcjonować jedynie jako transporty nadzwyczajne z maksymalną prędkością 40 km/h. W przypadku wąskich mostów nawet wolniej i pod stałą obserwacją. Z tego powodu takie podróże odbywały się głównie rano i wieczorem. Rozładowane wagony mogły być transportowane zwykłymi pociągami towarowymi z prędkością 65 km/h na końcu, a więc standardową w tamtych czasach dla regularnych pociągów towarowych. W DB maksymalna prędkość dzięki montażowi łożysk wałeczkowych została zwiększona do 80 km/h.
Wagon 84 80 995 8 001-3, ostatnio znajdujący się w Dortmund Hbf, został przekazany w 2011 r. firmie Bahnwelt Darmstadt Kranichstein jako eksponat muzealny przez RWE Rhein-Ruhr Netzservice GmbH.
Model gotowy, nie wymaga sklejania i malowania.
- Detale właściwe dla epoki
- Ładunek (transformator) można zdejmować
- Długość z transformatorem: 411,6 mm,
18 osi
- Wielocześciowe czoła podtrzymujące kratownicę
- Cztery wózki
- Kinematyka krótkiego sprzegu zgodnie z normami NEM
- Transformator wychyla się łukach
- Minimalny promień łuku: R=420 mm
- Dodatkowe dołączone stopnie i poręcze
- Koła metalowe
- Oddzielnie stosowane układy hamulcowe
- Szczegółowe podwozie
Duże i ciężkie ładunki wymagają specjalnych środków transportu lub wagonów. Rheinisch Westfälische Elektrizitätswerk A.-G. Essen (RWE) w 1928 roku łożyło zamówienie w Maschinenfabrik Augsburg Nürnberg (MAN) na budowę dwóch nowych wagonów Schnabel. Był to jedyny sposób transportu coraz większych transformatorów do podstacji. Zostały one wymienione w wykazie wagonów floty Deutsche Reichsbahn do transportów nadzwyczajnych pod numerem 125. Maksymalna ładowność wagonów 168 ton została rozłożona na 18 osiach. Czteroosiowy i pięcioosiowy wózek niósł platformę, na której wsparta była podpora. Czoła podtrzymujące były charakterystycznymi, nitowanymi konstrukcjami szachulcowymi. Po rozładowaniu obie zapadki spięto śrubami, dzięki czemu pusty wagon był w stanie rozsunąć się długość 27,525 m między buforami. Masa własna wyniosła 97,2 tony.
W celu załadunku dwie połówki zostały rozsunięte, a samonośny transformator zawieszono między gniazdami wsporczymi lub ramą kratową o długości 8,40 m. Jako pojazdy prywatne ([P] wagony), wagony były początkowo używane przez Deutsche Reichbahn (spółka), a później przez Bundesbahn i początkowo w K.B.E. Dom. W 1940 roku MAN zbudował również dwie kolejne 125-ki SSt, które należały do Preußen Elektra Hannover i Elektrowerke AG. Berlin. Ten ostatni pozostał po wojnie w Deutsche Reichsbahn w strefie ZSRR, a później wrócił do DR.
Ze względu na gabaryty ładunku specjalnego, które często przekraczały skrajnie pojazdu, załadowane wagony mogły funkcjonować jedynie jako transporty nadzwyczajne z maksymalną prędkością 40 km/h. W przypadku wąskich mostów nawet wolniej i pod stałą obserwacją. Z tego powodu takie podróże odbywały się głównie rano i wieczorem. Rozładowane wagony mogły być transportowane zwykłymi pociągami towarowymi z prędkością 65 km/h na końcu, a więc standardową w tamtych czasach dla regularnych pociągów towarowych. W DB maksymalna prędkość dzięki montażowi łożysk wałeczkowych została zwiększona do 80 km/h.
Wagon 84 80 995 8 001-3, ostatnio znajdujący się w Dortmund Hbf, został przekazany w 2011 r. firmie Bahnwelt Darmstadt Kranichstein jako eksponat muzealny przez RWE Rhein-Ruhr Netzservice GmbH.
Ilość ocen: 0
| Produktname | Ciężka platforma transportowa Uaai [9950] z ładunkiem (transformatorem) (Brawa 50514) |
| Verfügbarkeit | Keine Informationen zur Verfügbarkeit. |
| Hersteller | Brawa |
| Katalognummer | 50514 |
| EAN-Code | 4012278505145 |
| Epoka | IV (od 1970 do 1990) |
| Skala | H0 (1:87) |
| Zarząd | Niemieckie Koleje (DR) |
| Zasilanie | prąd stały |
| Nowość roku | 2021 |
| Länge | 411mm |