Samochód pancerny Sd. Kfz 263
41,80zł
Roden 708
4823017700451
1:72
Wir haben es auf Lager 1 sztukę.
Wartezeit für mehr als 1 sztukę das ist ungefähr 3 Tage (das Produkt ist verfügbar, auf Bestellung).
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Po dodaniu w 1937 roku do swojego uzbrojenia ciężkiego samochodu pancernego Sd.Kfz.231 (8-Rad), dowództwo wojskowe zamówiło specjalną modyfikację tego samochodu przeznaczoną do służby w zaawansowanych jednostkach rozpoznawczych. Do podstawowych zadań tego samochodu należała stabilna łączność radiowa z dowództwem generalnym oraz koordynacja działań jednostek bojowych.
Cechą charakterystyczną nowego samochodu pancernego było opancerzone nadwozie ze stałą wieżą oraz długa zewnętrzna antena radiowa zainstalowana na Ciało. Większą wieżę uzasadniono zwiększeniem załogi do 5 osób, w tym 2 radiooperatorów. Wyposażenie radiowe składało się ze stacji radiowej Funkgerat fur msttleren Pz.-Funktrupp „b” oraz regulowanej anteny teleskopowej Kurbelmast „P”.
Zainstalowanie sprzętu radiowego znacznie zmniejszyło przestrzeń wewnątrz samochodu. Na etapie rozwoju zdecydowano się nie instalować armaty, pozostawiając jedynie karabin maszynowy do obrony frontalnej; zmniejszono amunicję z 1000 do 750 pocisków.
Po rozpoczęciu II wojny światowej doświadczenie bojowe pokazało, że szybko działające jednostki zmotoryzowane wymagają skoordynowanego dowodzenia, a niezbędną łączność mogą zapewnić samochody wyposażone w sprzęt radiokomunikacyjny. W tym czasie samochody Sd.Kfz.263 (8-Rad) zaczęto powszechnie wykorzystywać w nowej roli jako mobilne jednostki dowodzenia. Jednym z pierwszych dowódców, który docenił zalety Sd.Kfz.263, był generał dywizji Erwin Rommel, dowódca 7. Dywizji Pancernej na początku wojny.
Te samochody pancerne były używane na wszystkich teatrach niemal do czasu koniec wojny. Jednak w porównaniu z innymi wersjami ośmiokołowych pojazdów opancerzonych wyprodukowano ich niewielką liczbę – zaledwie 240, ostatnie samochody wyprodukowano w 1943 roku. Tak niewielka liczba wynikała częściowo z wysokiego kosztu tego samochodu pancernego : około 57 000 marek niemieckich, podczas gdy koszt Sd.Kfz.231 był mniejszy niż 50 000 marek niemieckich.
Później podczas remontu część samochodów Sd.Kfz 263 (8-Rad) przerobiono na wyposażone w armatę Sd Specyfikacja .Kfz 233. Pod koniec 1944 roku te samochody dowodzenia, przeznaczone do taktyki ofensywnej, były mniej przydatne i do końca wojny w jednostkach bojowych służyły tylko pojedyncze pojazdy Sd.Kfz.263 (8-Rad).
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Po dodaniu w 1937 roku do swojego uzbrojenia ciężkiego samochodu pancernego Sd.Kfz.231 (8-Rad), dowództwo wojskowe zamówiło specjalną modyfikację tego samochodu przeznaczoną do służby w zaawansowanych jednostkach rozpoznawczych. Do podstawowych zadań tego samochodu należała stabilna łączność radiowa z dowództwem generalnym oraz koordynacja działań jednostek bojowych.
Cechą charakterystyczną nowego samochodu pancernego było opancerzone nadwozie ze stałą wieżą oraz długa zewnętrzna antena radiowa zainstalowana na Ciało. Większą wieżę uzasadniono zwiększeniem załogi do 5 osób, w tym 2 radiooperatorów. Wyposażenie radiowe składało się ze stacji radiowej Funkgerat fur msttleren Pz.-Funktrupp „b” oraz regulowanej anteny teleskopowej Kurbelmast „P”.
Zainstalowanie sprzętu radiowego znacznie zmniejszyło przestrzeń wewnątrz samochodu. Na etapie rozwoju zdecydowano się nie instalować armaty, pozostawiając jedynie karabin maszynowy do obrony frontalnej; zmniejszono amunicję z 1000 do 750 pocisków.
Po rozpoczęciu II wojny światowej doświadczenie bojowe pokazało, że szybko działające jednostki zmotoryzowane wymagają skoordynowanego dowodzenia, a niezbędną łączność mogą zapewnić samochody wyposażone w sprzęt radiokomunikacyjny. W tym czasie samochody Sd.Kfz.263 (8-Rad) zaczęto powszechnie wykorzystywać w nowej roli jako mobilne jednostki dowodzenia. Jednym z pierwszych dowódców, który docenił zalety Sd.Kfz.263, był generał dywizji Erwin Rommel, dowódca 7. Dywizji Pancernej na początku wojny.
Te samochody pancerne były używane na wszystkich teatrach niemal do czasu koniec wojny. Jednak w porównaniu z innymi wersjami ośmiokołowych pojazdów opancerzonych wyprodukowano ich niewielką liczbę – zaledwie 240, ostatnie samochody wyprodukowano w 1943 roku. Tak niewielka liczba wynikała częściowo z wysokiego kosztu tego samochodu pancernego : około 57 000 marek niemieckich, podczas gdy koszt Sd.Kfz.231 był mniejszy niż 50 000 marek niemieckich.
Później podczas remontu część samochodów Sd.Kfz 263 (8-Rad) przerobiono na wyposażone w armatę Sd Specyfikacja .Kfz 233. Pod koniec 1944 roku te samochody dowodzenia, przeznaczone do taktyki ofensywnej, były mniej przydatne i do końca wojny w jednostkach bojowych służyły tylko pojedyncze pojazdy Sd.Kfz.263 (8-Rad).
Ilość ocen: 0
| Produktname | Samochód pancerny Sd. Kfz 263 (Roden 708) |
| Verfügbarkeit | Auf Lager, Stückzahl: 1 |
| Hersteller | Roden |
| Katalognummer | 708 |
| EAN-Code | 4823017700451 |
| Epoka | II Wojna Światowa |
| Skala | 1:72 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2023 |
| Kraj | Niemcy |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |