Brytyjski autobus piętrowy B - type Bus LGOC
66,00zł
Roden 739
1:72
Le produit est actuellement disponible auprès du fabricant, peut être importé. Il nous faut environ à compter de la passation de la commande30 jours ouvrables pour l'apporter et 1 à 2 jours supplémentaires pour l'expédition.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na początku XX wieku, w czasie gdy Wielka Brytania była głównym krajem świata, a jej stolica Londyn był ośrodkiem aktywności politycznej i gospodarczej o zasięgu globalnym, ze względu na szybkie tempo urbanizacji dużych miastach problem przewozu grup osób stał się zasadniczo nowym środkiem transportu, gdyż typowe powozy konne (tzw. „dorożki”) nie były już w stanie w pełni sprostać temu zadaniu.
W ten sposób powstał zupełnie nowy rodzaj transportu – omnibus, czyli autobus we współczesnym znaczeniu tego słowa. Już w 1910 roku powstała London General Omnibus Company (LGOC), która wkrótce zajęła dominującą pozycję w dziedzinie transportu. Już w 1911 roku na jego zlecenie projektant Frank Sierle stworzył projekt pojazdu, który na wiele lat stał się „wizytówką” miasta nad Tamizą. Był to autobus dwupiętrowy, ze schodami między piętrami, co znacznie zmniejszyło gabaryty pojazdu, jednocześnie umożliwiając przewóz dużej grupy osób. Nowy autobus otrzymał nazwę „Typ B” i w kolejnych latach był eksploatowany ze znacznym sukcesem komercyjnym.
Typ B był w stanie zabrać na pokład aż 34 pasażerów – 16 na pierwszym poziomie i kolejnych 18 na drugim „piętrze”, które nie było przykryte żadnym dachem, co najwyraźniej nie ułatwiało podróżowania w czasie złej pogody, ale pozwalało na dobry widok z wysokości kilku stóp nad powierzchnią. Pierwsze autobusy nie posiadały nawet reflektorów, co stwarzało pewne zagrożenie podczas jazdy w ciemności, jednak w 1912 roku wszystkie wcześniej zbudowane autobusy, wraz z nowymi, otrzymały system oświetlenia elektrycznego.
Maksymalna prędkość autobusu wynosiła 16 mil na godzinę, ale niemal natychmiast londyńska policja ze względu na bezpieczeństwo ruchu drogowego w mieście wprowadziła ograniczenie prędkości do 12 mil. Natychmiast wraz z pojawieniem się nowego środka transportu utworzono rozległą sieć tras iw tym kontekście jedynym transportem były taksówki, które przewoziły pasażerów wyłącznie według nowoczesnej zasady transportu taksówkowego. Obecnie pasażerowie mogą przedostać się z jednego końca miasta na drugi określoną trasą, znając wcześniej rozkład jazdy danej linii.
W ciągu najbliższych lat zbudowano blisko 2500 autobusów typu B, a ich wykorzystanie było coraz większe.
I wojna światowa, która rozpoczęła się latem 1914 roku, skłoniła do poszukiwania środków szybkiego przemieszczania się dużych grup żołnierzy jak najbliżej punktów styku z wrogiem. Dowództwo wojskowe natychmiast zainteresowało się możliwością wykorzystania omnibusów i wkrótce pierwsze maszyny typu B były już w wojsku. W sumie od października 1914 r. do marca 1915 r. zarekwirowano 300 autobusów typu B, które miały zamienić brukowane uliczki Londynu w zasypane ziemią francuskie drogi.
Byli kierowcy cywilni z Londynu zostali teraz zmuszeni do zostania kierowcami wojskowymi, a operacje autobusowe, polegające na szybkim przerzuceniu grup żołnierzy na front, były dość niebezpieczne ze względu na możliwość ostrzału przez wroga, dlatego transport wojsk odbywał się wychodzić głównie nocą.
Po zakończeniu I wojny światowej duża liczba omnibusów wróciła do rodzinnego miasta, a Main Bus Company odkupiła je po raz drugi w wojsku i ponownie zaczęły dominować na ulicach Londynu jako główny pojazd masowego użytku .
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na początku XX wieku, w czasie gdy Wielka Brytania była głównym krajem świata, a jej stolica Londyn był ośrodkiem aktywności politycznej i gospodarczej o zasięgu globalnym, ze względu na szybkie tempo urbanizacji dużych miastach problem przewozu grup osób stał się zasadniczo nowym środkiem transportu, gdyż typowe powozy konne (tzw. „dorożki”) nie były już w stanie w pełni sprostać temu zadaniu.
W ten sposób powstał zupełnie nowy rodzaj transportu – omnibus, czyli autobus we współczesnym znaczeniu tego słowa. Już w 1910 roku powstała London General Omnibus Company (LGOC), która wkrótce zajęła dominującą pozycję w dziedzinie transportu. Już w 1911 roku na jego zlecenie projektant Frank Sierle stworzył projekt pojazdu, który na wiele lat stał się „wizytówką” miasta nad Tamizą. Był to autobus dwupiętrowy, ze schodami między piętrami, co znacznie zmniejszyło gabaryty pojazdu, jednocześnie umożliwiając przewóz dużej grupy osób. Nowy autobus otrzymał nazwę „Typ B” i w kolejnych latach był eksploatowany ze znacznym sukcesem komercyjnym.
Typ B był w stanie zabrać na pokład aż 34 pasażerów – 16 na pierwszym poziomie i kolejnych 18 na drugim „piętrze”, które nie było przykryte żadnym dachem, co najwyraźniej nie ułatwiało podróżowania w czasie złej pogody, ale pozwalało na dobry widok z wysokości kilku stóp nad powierzchnią. Pierwsze autobusy nie posiadały nawet reflektorów, co stwarzało pewne zagrożenie podczas jazdy w ciemności, jednak w 1912 roku wszystkie wcześniej zbudowane autobusy, wraz z nowymi, otrzymały system oświetlenia elektrycznego.
Maksymalna prędkość autobusu wynosiła 16 mil na godzinę, ale niemal natychmiast londyńska policja ze względu na bezpieczeństwo ruchu drogowego w mieście wprowadziła ograniczenie prędkości do 12 mil. Natychmiast wraz z pojawieniem się nowego środka transportu utworzono rozległą sieć tras iw tym kontekście jedynym transportem były taksówki, które przewoziły pasażerów wyłącznie według nowoczesnej zasady transportu taksówkowego. Obecnie pasażerowie mogą przedostać się z jednego końca miasta na drugi określoną trasą, znając wcześniej rozkład jazdy danej linii.
W ciągu najbliższych lat zbudowano blisko 2500 autobusów typu B, a ich wykorzystanie było coraz większe.
I wojna światowa, która rozpoczęła się latem 1914 roku, skłoniła do poszukiwania środków szybkiego przemieszczania się dużych grup żołnierzy jak najbliżej punktów styku z wrogiem. Dowództwo wojskowe natychmiast zainteresowało się możliwością wykorzystania omnibusów i wkrótce pierwsze maszyny typu B były już w wojsku. W sumie od października 1914 r. do marca 1915 r. zarekwirowano 300 autobusów typu B, które miały zamienić brukowane uliczki Londynu w zasypane ziemią francuskie drogi.
Byli kierowcy cywilni z Londynu zostali teraz zmuszeni do zostania kierowcami wojskowymi, a operacje autobusowe, polegające na szybkim przerzuceniu grup żołnierzy na front, były dość niebezpieczne ze względu na możliwość ostrzału przez wroga, dlatego transport wojsk odbywał się wychodzić głównie nocą.
Po zakończeniu I wojny światowej duża liczba omnibusów wróciła do rodzinnego miasta, a Main Bus Company odkupiła je po raz drugi w wojsku i ponownie zaczęły dominować na ulicach Londynu jako główny pojazd masowego użytku .
Ilość ocen: 0
| Nom du produit | Brytyjski autobus piętrowy B - type Bus LGOC (Roden 739) |
| Disponibilité | Le produit est disponible chez le producteur. Le délai de livraison est d'environ. 30jours. |
| Producteur | Roden |
| Numéro de catalogue | 739 |
| Epoka | I Wojna Światowa |
| Skala | 1:72 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | Wielka Brytania |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |
| Figurki | nie dołączono |