- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Statki powietrzne /
- Wojskowe /
- 1914-1929 /
- Brytyjski bombowiec de Havilland z silnikiem RAF3a
Brytyjski bombowiec de Havilland z silnikiem RAF3a
108,00zł
Roden 432
1:48
Le produit est actuellement disponible, peut être importé. Il nous faut environ à compter de la passation de la commande3 jours ouvrables pour l'apporter et 1 à 2 jours supplémentaires pour l'expédition.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W 1916 roku brytyjski producent samolotów Airco, kierowany przez znanego projektanta Geoffreya de Havillanda, opracował nowy dwumiejscowy samolot wielozadaniowy, znany w historii lotnictwa jako de Havilland DH4. Samolot miał znakomite jak na tamte czasy parametry techniczne i osiągi, dlatego natychmiast został dopuszczony do produkcji seryjnej. Oprócz koncernu Airco, wkrótce rozpoczęto licencjonowaną produkcję nowych maszyn w innych zakładach produkcyjnych, w których brały udział takie firmy jak Westland, Glendower, Palladium, Vulcan i nie tylko.
Problemy z niezawodnością silnika Beardmore i jego dostawą w ilości wystarczającej na otrzymane zamówienia spowodowały konieczność znalezienia alternatywnych elektrowni. Najwygodniejszym i nadającym się do szybkiej wymiany był silnik Rolls Royce Eagle, jednak nie był on dostępny w ilościach wymaganych przez producentów samolotów. W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem było zamontowanie w DH4 jeszcze innych typów silników. Najlepszymi kandydatami do dopasowania do konstrukcji samolotu były Siddeley Puma i RAF3a. W porównaniu z innymi silnikami RAF3a był bardziej wymagający, ale miał pewne zalety; w szczególności umożliwiło to samolotowi wzniesienie się na większe wysokości. Możliwość ta umożliwiła wykorzystanie RAF3a DH4 w eskadrach, których głównym zadaniem były loty na dużych wysokościach
rozpoznanie fotograficzne i przechwycenie niemieckich zeppelinów, które w dalszym ciągu przeprowadzały naloty na Anglię na stosunkowo dużych wysokościach. Co najmniej dwie maszyny, A7457 i A7459, otrzymały dodatkowe uzbrojenie (dwa karabiny maszynowe nad górnym skrzydłem), specjalny kamuflaż wysokościowy i zostały przekazane do RNAS z 55 Dywizjonu RFC. Przeprowadzili fotorekonesans morski i brali udział w przechwytywaniu Zeppelinów wraz z innymi typami samolotów, co stało się podstawą nowo utworzonej Obrony Kraju. Wykorzystano je później w eksperymentach polegających na zamontowaniu na statku powietrznym specjalnego wyposażenia umożliwiającego bezpieczne wodowanie w przypadku awaryjnego lotu nad wodą.
Ogólnie rzecz biorąc, DH4 z RAF3a były stosunkowo mniej popularne niż ich „krewni” z innymi silnikami. Wymagający charakter służby wojskowej w dużym stopniu wystawiał na próbę niezawodność maszyn, co czasami prowadziło do powrotu do fabryk w celu recyklingu ponad połowy nowo dostarczonych samolotów. Piloci serwisowi w swoich raportach zwracali uwagę władz na fakt, że „latanie na RAF3a DH4 często wiąże się z zagrożeniem życia”, dlatego maszyny były natychmiast wycofywane ze służby bojowej przy pierwszych oznakach problemów z silnikami lub jakością wykonania. . Mimo wszystko te maszyny nadal miały swój własny, niewielki wkład do wspólnego zwycięstwa, w porównaniu ze wszystkimi różnymi DH4 z innymi instalacjami zasilającymi.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W 1916 roku brytyjski producent samolotów Airco, kierowany przez znanego projektanta Geoffreya de Havillanda, opracował nowy dwumiejscowy samolot wielozadaniowy, znany w historii lotnictwa jako de Havilland DH4. Samolot miał znakomite jak na tamte czasy parametry techniczne i osiągi, dlatego natychmiast został dopuszczony do produkcji seryjnej. Oprócz koncernu Airco, wkrótce rozpoczęto licencjonowaną produkcję nowych maszyn w innych zakładach produkcyjnych, w których brały udział takie firmy jak Westland, Glendower, Palladium, Vulcan i nie tylko.
Problemy z niezawodnością silnika Beardmore i jego dostawą w ilości wystarczającej na otrzymane zamówienia spowodowały konieczność znalezienia alternatywnych elektrowni. Najwygodniejszym i nadającym się do szybkiej wymiany był silnik Rolls Royce Eagle, jednak nie był on dostępny w ilościach wymaganych przez producentów samolotów. W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem było zamontowanie w DH4 jeszcze innych typów silników. Najlepszymi kandydatami do dopasowania do konstrukcji samolotu były Siddeley Puma i RAF3a. W porównaniu z innymi silnikami RAF3a był bardziej wymagający, ale miał pewne zalety; w szczególności umożliwiło to samolotowi wzniesienie się na większe wysokości. Możliwość ta umożliwiła wykorzystanie RAF3a DH4 w eskadrach, których głównym zadaniem były loty na dużych wysokościach
rozpoznanie fotograficzne i przechwycenie niemieckich zeppelinów, które w dalszym ciągu przeprowadzały naloty na Anglię na stosunkowo dużych wysokościach. Co najmniej dwie maszyny, A7457 i A7459, otrzymały dodatkowe uzbrojenie (dwa karabiny maszynowe nad górnym skrzydłem), specjalny kamuflaż wysokościowy i zostały przekazane do RNAS z 55 Dywizjonu RFC. Przeprowadzili fotorekonesans morski i brali udział w przechwytywaniu Zeppelinów wraz z innymi typami samolotów, co stało się podstawą nowo utworzonej Obrony Kraju. Wykorzystano je później w eksperymentach polegających na zamontowaniu na statku powietrznym specjalnego wyposażenia umożliwiającego bezpieczne wodowanie w przypadku awaryjnego lotu nad wodą.
Ogólnie rzecz biorąc, DH4 z RAF3a były stosunkowo mniej popularne niż ich „krewni” z innymi silnikami. Wymagający charakter służby wojskowej w dużym stopniu wystawiał na próbę niezawodność maszyn, co czasami prowadziło do powrotu do fabryk w celu recyklingu ponad połowy nowo dostarczonych samolotów. Piloci serwisowi w swoich raportach zwracali uwagę władz na fakt, że „latanie na RAF3a DH4 często wiąże się z zagrożeniem życia”, dlatego maszyny były natychmiast wycofywane ze służby bojowej przy pierwszych oznakach problemów z silnikami lub jakością wykonania. . Mimo wszystko te maszyny nadal miały swój własny, niewielki wkład do wspólnego zwycięstwa, w porównaniu ze wszystkimi różnymi DH4 z innymi instalacjami zasilającymi.
Ilość ocen: 0
| Nom du produit | Brytyjski bombowiec de Havilland z silnikiem RAF3a (Roden 432) |
| Disponibilité | Produit fabriqué sur commande. Le délai de livraison est d'environ. 3jours. |
| Producteur | Roden |
| Numéro de catalogue | 432 |
| Epoka | I Wojna Światowa |
| Poziom trudności (1-5) | 3 - średni |
| Skala | 1:48 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | Wielka Brytania |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |