- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Pojazdy wojskowe /
- Transportery /
- Niemiecki autobus Opel 3.6-47 Omnibus, model w39 Ludewig, wczesny
Niemiecki autobus Opel 3.6-47 Omnibus, model w39 Ludewig, wczesny
179,00zł
Roden 807
1:35
Le produit est actuellement disponible auprès du fabricant, peut être importé. Il nous faut environ à compter de la passation de la commande30 jours ouvrables pour l'apporter et 1 à 2 jours supplémentaires pour l'expédition.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W 1939 roku Niemcy szybko przygotowywały się do ogólnoświatowych działań wojennych. Plany niemieckiego dowództwa zakładały natychmiastowe zajęcie dość dużych obszarów innych krajów, dlatego też szczególną uwagę poświęcono kwestii jak największej motoryzacji jednostek piechoty. Oprócz dużej liczby różnych typów ciężarówek, które znajdowały się już na wyposażeniu Wehrmachtu, zaczęto przejmować także autobusy sztabowe, których głównym zadaniem było przewożenie oficerów podczas działań ofensywnych armii, przy prawdopodobnej perspektywie minimalnego oporu ze strony przeciwnej strony konfliktu.
Praktyka budowania autobusów na podwoziu samochodów ciężarowych istniała od dawna, dlatego też najczęściej spotykane typy autobusów, które trafiały do niemieckiej floty, bazowały na najpowszechniej używanych ciężarówkach. Jedną z najpopularniejszych ciężarówek w tamtych czasach był dobrze znany Opel Blitz, a na jego podwoziu zaprojektowano standardowy autobus wojskowy (wówczas popularniejszym określeniem był „omnibus”).
Firma Ludewig zajmująca się projektowaniem autobusu miała siedzibę w Essen i miała duże doświadczenie w produkcji cywilnych pojazdów wielomiejscowych. Standardowe podwozie trzytonowej ciężarówki zostało nieco wydłużone (do 4450 mm), a konstrukcja ramy została wzmocniona. Oryginalne, całkowicie metalowe nadwozie nowego autobusu miało dość elegancką sylwetkę i jedynie przednia część, w której ukryto silnik oraz klasyczna chłodnica z charakterystycznym logo, od razu przypominała jego poprzednika, słynnego „Blitza”. Wewnątrz kabiny znajdowało się kilka rzędów siedzeń, które w razie potrzeby można było łatwo zdemontować (przewóz towarów masowych, sprzętu medycznego itp.).
Produkcję seryjną autobusu, oficjalnie oznaczonego jako Opel 3.6-47 typ W39, rozpoczęto w latach drugiej połowie 1939 r., niemal w tym samym czasie, co napaść Niemiec na Polskę i początek II wojny światowej. Początkowo liczba pojazdów produkowanych miesięcznie była bardzo mała, ale już w 1940 roku z linii produkcyjnej w Essen schodziło około stu sztuk miesięcznie. Produkcja seryjna trwała do połowy 1943 roku, kiedy to sytuacja Niemiec na froncie pogorszyła się, zabrakło podstawowych materiałów przemysłowych, w związku z czym Ludewig musiał poważnie uprościć konstrukcję autobusu. W tym okresie wyprodukowano ogółem 2880 sztuk wczesnej wersji, które wysłano zarówno na front wschodni w Rosji, jak i do Korpusu Afrykańskiego generała Rommla w Afryce Północnej.
Oprócz głównego celu - transportu Wehrmachtu oficerowie - autobusy musiały pełnić różne inne funkcje, np. mobilnego dowództwa, centrali telefonicznej i radiostacji, mobilnej piekarni i pralni itp. Na szczególną uwagę zasługuje ich rola w transporcie rannych z pola walki do szpitala - usunięto rzędy siedzeń a na ich miejsce przez tylne drzwi otwierające się do wnętrza z łatwością można było wnieść kilka noszy z rannymi, pozostawiając w ten sposób wolną przestrzeń na instalację sprzętu medycznego.
Autobusy Opel Blitz 3.6-47 były używane przez wojsko do samego początku koniec wojny, ale zaraz potem szybko zniknęły, ustępując miejsca bardziej nowoczesnym rozwiązaniom koncernu Opel we wczesnych latach powojennych.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W 1939 roku Niemcy szybko przygotowywały się do ogólnoświatowych działań wojennych. Plany niemieckiego dowództwa zakładały natychmiastowe zajęcie dość dużych obszarów innych krajów, dlatego też szczególną uwagę poświęcono kwestii jak największej motoryzacji jednostek piechoty. Oprócz dużej liczby różnych typów ciężarówek, które znajdowały się już na wyposażeniu Wehrmachtu, zaczęto przejmować także autobusy sztabowe, których głównym zadaniem było przewożenie oficerów podczas działań ofensywnych armii, przy prawdopodobnej perspektywie minimalnego oporu ze strony przeciwnej strony konfliktu.
Praktyka budowania autobusów na podwoziu samochodów ciężarowych istniała od dawna, dlatego też najczęściej spotykane typy autobusów, które trafiały do niemieckiej floty, bazowały na najpowszechniej używanych ciężarówkach. Jedną z najpopularniejszych ciężarówek w tamtych czasach był dobrze znany Opel Blitz, a na jego podwoziu zaprojektowano standardowy autobus wojskowy (wówczas popularniejszym określeniem był „omnibus”).
Firma Ludewig zajmująca się projektowaniem autobusu miała siedzibę w Essen i miała duże doświadczenie w produkcji cywilnych pojazdów wielomiejscowych. Standardowe podwozie trzytonowej ciężarówki zostało nieco wydłużone (do 4450 mm), a konstrukcja ramy została wzmocniona. Oryginalne, całkowicie metalowe nadwozie nowego autobusu miało dość elegancką sylwetkę i jedynie przednia część, w której ukryto silnik oraz klasyczna chłodnica z charakterystycznym logo, od razu przypominała jego poprzednika, słynnego „Blitza”. Wewnątrz kabiny znajdowało się kilka rzędów siedzeń, które w razie potrzeby można było łatwo zdemontować (przewóz towarów masowych, sprzętu medycznego itp.).
Produkcję seryjną autobusu, oficjalnie oznaczonego jako Opel 3.6-47 typ W39, rozpoczęto w latach drugiej połowie 1939 r., niemal w tym samym czasie, co napaść Niemiec na Polskę i początek II wojny światowej. Początkowo liczba pojazdów produkowanych miesięcznie była bardzo mała, ale już w 1940 roku z linii produkcyjnej w Essen schodziło około stu sztuk miesięcznie. Produkcja seryjna trwała do połowy 1943 roku, kiedy to sytuacja Niemiec na froncie pogorszyła się, zabrakło podstawowych materiałów przemysłowych, w związku z czym Ludewig musiał poważnie uprościć konstrukcję autobusu. W tym okresie wyprodukowano ogółem 2880 sztuk wczesnej wersji, które wysłano zarówno na front wschodni w Rosji, jak i do Korpusu Afrykańskiego generała Rommla w Afryce Północnej.
Oprócz głównego celu - transportu Wehrmachtu oficerowie - autobusy musiały pełnić różne inne funkcje, np. mobilnego dowództwa, centrali telefonicznej i radiostacji, mobilnej piekarni i pralni itp. Na szczególną uwagę zasługuje ich rola w transporcie rannych z pola walki do szpitala - usunięto rzędy siedzeń a na ich miejsce przez tylne drzwi otwierające się do wnętrza z łatwością można było wnieść kilka noszy z rannymi, pozostawiając w ten sposób wolną przestrzeń na instalację sprzętu medycznego.
Autobusy Opel Blitz 3.6-47 były używane przez wojsko do samego początku koniec wojny, ale zaraz potem szybko zniknęły, ustępując miejsca bardziej nowoczesnym rozwiązaniom koncernu Opel we wczesnych latach powojennych.
Ilość ocen: 0
| Nom du produit | Niemiecki autobus Opel 3.6-47 Omnibus, model w39 Ludewig, wczesny (Roden 807) |
| Disponibilité | Le produit est disponible chez le producteur. Le délai de livraison est d'environ. 30jours. |
| Producteur | Roden |
| Numéro de catalogue | 807 |
| Epoka | II Wojna Światowa |
| Poziom trudności (1-5) | 3 - średni |
| Skala | 1:35 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | Niemcy |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |