- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Statki powietrzne /
- Wojskowe /
- 1951- /
- Samolot rozpoznania OV-1A/JOV-1A Mohawk
Samolot rozpoznania OV-1A/JOV-1A Mohawk
136,00zł
Roden 406
1:72
Le produit est actuellement disponible, peut être importé. Il nous faut environ à compter de la passation de la commande3 jours ouvrables pour l'apporter et 1 à 2 jours supplémentaires pour l'expédition.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Podczas II wojny światowej wielozadaniowe samoloty, takie jak amerykański Piper Cub, brytyjski Westland Lysander i niemiecki Fiesler Storch, były używane do wykonywania wielu zadań (rozpoznanie, łączność, wykrywanie artylerii itp.) ze znacznym sukcesem. Wydawało się jednak, że era odrzutowców, która rozpoczęła się pod koniec lat czterdziestych XX wieku, radykalnie zmieni charakter samolotów i zadania, jakie będzie podejmować lotnictwo. Jednak ogólna doktryna wojskowa tamtych czasów opierała się na założeniu prowadzenia działań wojennych przy użyciu wszystkich rodzajów istniejących środków, a konieczność wprowadzenia nowych samolotów wielozadaniowych była oczywista.
W 1954 roku Departament Obrony USA wypuścił do przetargu zapotrzebowanie na nowy samolot, który mógłby zostać wykorzystany do realizacji powyższych zadań. Zgodnie z przetargiem miał to być lekki dwumiejscowy samolot z podwójnymi silnikami turbośmigłowymi. Jednym z głównych wymagań była możliwość startu z małych lotnisk, nieodpowiednich dla zwykłych samolotów. Wśród kilku propozycji zwyciężył samolot G-134 projektu Grummana.
Zgodnie z wymogami lotnictwa morskiego samoloty te powinny nadawać się również do operowania z lotniskowców klasy eskortowej. Jednak Marynarka Wojenna później odmówiła udziału w projekcie G-134, ponieważ łączenie funkcji dwóch różnych samolotów w jednym projekcie było niepraktyczne. Armia w dalszym ciągu finansowała obiecujący projekt i wiosną 1959 roku odbyły się pierwsze loty testowe samolotu sklasyfikowanego obecnie jako YAO-1AF.
Samolot miał dość dziwny wygląd - szeroki przedni kadłub w obszarze kokpitu miejsce, w którym piloci siedzieli obok siebie, przypominało oczy owada. W przeciwieństwie do ogona w kształcie litery T, jaki zastosowano w oryginalnym projekcie, samolot przedseryjny był wyposażony w zwykły ogon, ale z trzema stabilizatorami pionowymi. Loty próbne dziewięciu samolotów przedseryjnych trwały do 1961 roku. Usunięto niedociągnięcia i zalecono samolot do produkcji seryjnej, zmieniając jego kod na OV-1A. Początkowo samolot otrzymał nazwę Montauk – na cześć jednego z mniejszych plemion indiańskich; później zmieniono go na dobrze znanego plemienia Mohawków.
Pierwszy seryjny OV-1A przybył wraz z 7. Armią Stanów Zjednoczonych do Niemiec w lutym 1961 roku. Głównym zadaniem wczesnych wersji samolotów był fotorozpoznanie. Wewnątrz kadłuba zainstalowano kamerę wysokiej rozdzielczości KA-60 z możliwością wykonywania zdjęć nocnych. W odpowiedzi na prośby pilotów i personelu serwisowego wprowadzono pewne zmiany konstrukcyjne - teraz można było otworzyć przednią część kadłuba, wzmocniono podwozie i poprawiono elektronikę. Mohawk był pierwszym samolotem turbośmigłowym przyjętym do służby przez wojsko.
W późniejszym okresie postawiono temu samolotowi nowe wymagania - zdolność do oznaczania określonych celów za pomocą naczyń dymnych, a także odporność na warunki atmosferyczne ogień. Początkowo samolot miał pod skrzydłami tylko dwa pylony, przeznaczone do montażu dodatkowych zbiorników paliwa; wkrótce potem 54 samoloty wróciły do stacji serwisowych w celu zamontowania dodatkowego pylonu.
W rezultacie zmodyfikowana konstrukcja skrzydła zapewniła sześć pylonów, które mogły przenosić kontenery na 2,75-calowe rakiety, 500-funtowe bomby lub 5-calowe rakiety Zuni . Sześć zmodyfikowanych samolotów, znanych jako JOV-1A, wysłano do Wietnamu, gdzie przeszły testy w 23. Grupie Lotnictwa Specjalnego.
To krótkie doświadczenie przekonało dowództwo armii, że siły powietrzne są skuteczniejszym operatorem lotnictwa niż armia i podjęto decyzję o przerwaniu eksperymentu JOV-1A. Samolot przemianowano na OV-1A i nie pełnił już zadań wojskowego wsparcia powietrznego, choć zdecydowano się nie usuwać pylonów. OV-1A Mohawk nadal wykonywał misje fotorozpoznawcze i często był wyposażany w uzbrojenie do celów samoobrony.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Podczas II wojny światowej wielozadaniowe samoloty, takie jak amerykański Piper Cub, brytyjski Westland Lysander i niemiecki Fiesler Storch, były używane do wykonywania wielu zadań (rozpoznanie, łączność, wykrywanie artylerii itp.) ze znacznym sukcesem. Wydawało się jednak, że era odrzutowców, która rozpoczęła się pod koniec lat czterdziestych XX wieku, radykalnie zmieni charakter samolotów i zadania, jakie będzie podejmować lotnictwo. Jednak ogólna doktryna wojskowa tamtych czasów opierała się na założeniu prowadzenia działań wojennych przy użyciu wszystkich rodzajów istniejących środków, a konieczność wprowadzenia nowych samolotów wielozadaniowych była oczywista.
W 1954 roku Departament Obrony USA wypuścił do przetargu zapotrzebowanie na nowy samolot, który mógłby zostać wykorzystany do realizacji powyższych zadań. Zgodnie z przetargiem miał to być lekki dwumiejscowy samolot z podwójnymi silnikami turbośmigłowymi. Jednym z głównych wymagań była możliwość startu z małych lotnisk, nieodpowiednich dla zwykłych samolotów. Wśród kilku propozycji zwyciężył samolot G-134 projektu Grummana.
Zgodnie z wymogami lotnictwa morskiego samoloty te powinny nadawać się również do operowania z lotniskowców klasy eskortowej. Jednak Marynarka Wojenna później odmówiła udziału w projekcie G-134, ponieważ łączenie funkcji dwóch różnych samolotów w jednym projekcie było niepraktyczne. Armia w dalszym ciągu finansowała obiecujący projekt i wiosną 1959 roku odbyły się pierwsze loty testowe samolotu sklasyfikowanego obecnie jako YAO-1AF.
Samolot miał dość dziwny wygląd - szeroki przedni kadłub w obszarze kokpitu miejsce, w którym piloci siedzieli obok siebie, przypominało oczy owada. W przeciwieństwie do ogona w kształcie litery T, jaki zastosowano w oryginalnym projekcie, samolot przedseryjny był wyposażony w zwykły ogon, ale z trzema stabilizatorami pionowymi. Loty próbne dziewięciu samolotów przedseryjnych trwały do 1961 roku. Usunięto niedociągnięcia i zalecono samolot do produkcji seryjnej, zmieniając jego kod na OV-1A. Początkowo samolot otrzymał nazwę Montauk – na cześć jednego z mniejszych plemion indiańskich; później zmieniono go na dobrze znanego plemienia Mohawków.
Pierwszy seryjny OV-1A przybył wraz z 7. Armią Stanów Zjednoczonych do Niemiec w lutym 1961 roku. Głównym zadaniem wczesnych wersji samolotów był fotorozpoznanie. Wewnątrz kadłuba zainstalowano kamerę wysokiej rozdzielczości KA-60 z możliwością wykonywania zdjęć nocnych. W odpowiedzi na prośby pilotów i personelu serwisowego wprowadzono pewne zmiany konstrukcyjne - teraz można było otworzyć przednią część kadłuba, wzmocniono podwozie i poprawiono elektronikę. Mohawk był pierwszym samolotem turbośmigłowym przyjętym do służby przez wojsko.
W późniejszym okresie postawiono temu samolotowi nowe wymagania - zdolność do oznaczania określonych celów za pomocą naczyń dymnych, a także odporność na warunki atmosferyczne ogień. Początkowo samolot miał pod skrzydłami tylko dwa pylony, przeznaczone do montażu dodatkowych zbiorników paliwa; wkrótce potem 54 samoloty wróciły do stacji serwisowych w celu zamontowania dodatkowego pylonu.
W rezultacie zmodyfikowana konstrukcja skrzydła zapewniła sześć pylonów, które mogły przenosić kontenery na 2,75-calowe rakiety, 500-funtowe bomby lub 5-calowe rakiety Zuni . Sześć zmodyfikowanych samolotów, znanych jako JOV-1A, wysłano do Wietnamu, gdzie przeszły testy w 23. Grupie Lotnictwa Specjalnego.
To krótkie doświadczenie przekonało dowództwo armii, że siły powietrzne są skuteczniejszym operatorem lotnictwa niż armia i podjęto decyzję o przerwaniu eksperymentu JOV-1A. Samolot przemianowano na OV-1A i nie pełnił już zadań wojskowego wsparcia powietrznego, choć zdecydowano się nie usuwać pylonów. OV-1A Mohawk nadal wykonywał misje fotorozpoznawcze i często był wyposażany w uzbrojenie do celów samoobrony.
Ilość ocen: 0
| Nom du produit | Samolot rozpoznania OV-1A/JOV-1A Mohawk (Roden 406) |
| Disponibilité | Produit fabriqué sur commande. Le délai de livraison est d'environ. 3jours. |
| Producteur | Roden |
| Numéro de catalogue | 406 |
| Epoka | Zimna Wojna |
| Skala | 1:72 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2023 |
| Kraj | USA |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |