Boeing 307 Stratoliner TWA
111,00zł
Roden 339
1:144
The product is currently available, possible to order. From placing an order, we need approx. 3 working days to import it and an additional 1-2 days for shipping.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W połowie lat trzydziestych XX wieku, w obliczu szybkiego wzrostu pasażerskich podróży lotniczych, firma Boeing Aircraft Company, zajęta projektowaniem nowoczesnego czterosilnikowego bombowca, pracowała jednocześnie nad stworzeniem nowego czterosilnikowego bombowca samoloty przeznaczone dla lotnictwa cywilnego.
Innowacyjna inżynieria bezpośrednio wpłynęła na konstrukcję kadłuba samolotu - po raz pierwszy w maszynie tego typu zastosowano kabinę ciśnieniową, co umożliwiło znaczne zwiększenie wysokości lotu, co pozwoliło na większe bezpieczeństwo i minimalizację kolizji z burze, na które wpływały loty na niższych poziomach. Według projektantów nowy samolot mógł bezpiecznie latać na wysokości ponad 7500 metrów, gdzie nie występowały bardziej niebezpieczne zjawiska atmosferyczne.
Pierwszy lot samolotu odbył się ostatniego dnia 1938 roku, jednak wkrótce potem doszło do katastrofy, w wyniku której zginął nie tylko pilot, ale także przedstawiciele potencjalnego nabywcy, KLM, a prace nad konstrukcją samolotu musiały należy powtórzyć ze względów bezpieczeństwa.
Pierwszym klientem nowego samolotu były słynne linie Pan American Airways, które otrzymały trzy maszyny. Sześć kolejnych zamówiła inna znana wówczas linia lotnicza, Transcontinental and Western Air (TWA), ale z powodu nieporozumień finansowych transfer już zbudowanych płatowców stał się przedmiotem sporu. Słynny miłośnik lotnictwa i miliarder Howard Hughes, który zainteresował się obiecującym nowym samolotem, wymyślił oryginalne i łatwe wyjście z sytuacji dla siebie i innych - kupił pakiet kontrolny w Boeingu. Pięć jednostek zostało ukończonych i przekazanych nowemu właścicielowi, natomiast kolejny samolot był własnością prywatną Hughesa i nazwano go The Flying Penthouse. Po raz pierwszy w historii amerykańskiego lotnictwa cywilnego typ ten otrzymał także nazwę Stratoliner. Samolot był wystarczająco wygodny i mógł przewozić 33 pasażerów w pozycji siedzącej lub 16 w składanych wygodnych kojach podczas długich nocnych lotów transkontynentalnych. Oprócz systemu wymuszonej wentylacji i utrzymywania normalnego ciśnienia, Stratoliner miał wiele innych ciekawych innowacji. Dużą uwagę poświęcono kwestii komfortu lotu, dlatego zainstalowano nawet obszerną toaletę damską, w której umieszczono oddzielną toaletę.
Komercyjna działalność Stratolinerów TWA rozpoczęła się w czerwcu 1940 roku (Pan American rozpoczął działalność wcześniej, obsługując loty z Florydy na Karaiby, a także do Meksyku i Brazylii) z Nowego Jorku do Kalifornii. Ich komercyjne wykorzystanie trwało do końca 1941 roku, kiedy po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej wszystkie Stratolinery zostały zarekwirowane i przekazane Siłom Powietrznym, oznaczone jako C-75. Na potrzeby służby wojskowej system kabiny ciśnieniowej został zdemontowany jako niepotrzebny, a samolot nie miał już tak dużych możliwości lotu jak wcześniej. Pozwoliło to jednak na zamontowanie dodatkowych zbiorników paliwa, co zwiększyło zasięg lotu o 1600 km. Jego służba bojowa charakteryzowała się kilkoma interesującymi epizodami - na przykład C-75 przewoził ocalałych pilotów Doolittle Raid (w tym samego Jamesa Doolittle) z głębokich kontynentalnych Chin do Stanów Zjednoczonych.
Po wojnie wszystkie pięć maszyn zostało zdemobilizowanych i po uprzednim zmodernizowaniu wróciło do pierwotnych właścicieli, TWA. Modernizacja kosztowała TWA całkiem pokaźną sumę 2 milionów dolarów za 5 samolotów, po 400 000 dolarów za każdy samolot. Nie wiadomo, czy TWA odzyskałaby te fundusze, gdyby nie nieprzewidywalna sytuacja z najnowszym Lockheed Constellation, nowym okrętem flagowym TWA, który po kilku niefortunnych incydentach na początku 1946 roku został wycofany z operacji lotniczych do czasu zakończenia dochodzeń . W tym czasie głównym transportem TWA zajmowały się Stratolinery.
Pojawienie się Douglasa DC-4 położyło kres eksploatacji Stratolinera przez TWA; wkrótce wszystkie zostały odsprzedane francuskiemu przewoźnikowi Aigle Azur Transports Aeriens, a ich późniejsze usługi lotnicze były kontynuowane głównie w południowo-wschodnich posiadłościach kolonialnych Francji. Poszczególne samoloty latały do połowy lat 70. XX wieku, po czym zostały wycofane ze służby wyłącznie ze względów bezpieczeństwa i wieku.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W połowie lat trzydziestych XX wieku, w obliczu szybkiego wzrostu pasażerskich podróży lotniczych, firma Boeing Aircraft Company, zajęta projektowaniem nowoczesnego czterosilnikowego bombowca, pracowała jednocześnie nad stworzeniem nowego czterosilnikowego bombowca samoloty przeznaczone dla lotnictwa cywilnego.
Innowacyjna inżynieria bezpośrednio wpłynęła na konstrukcję kadłuba samolotu - po raz pierwszy w maszynie tego typu zastosowano kabinę ciśnieniową, co umożliwiło znaczne zwiększenie wysokości lotu, co pozwoliło na większe bezpieczeństwo i minimalizację kolizji z burze, na które wpływały loty na niższych poziomach. Według projektantów nowy samolot mógł bezpiecznie latać na wysokości ponad 7500 metrów, gdzie nie występowały bardziej niebezpieczne zjawiska atmosferyczne.
Pierwszy lot samolotu odbył się ostatniego dnia 1938 roku, jednak wkrótce potem doszło do katastrofy, w wyniku której zginął nie tylko pilot, ale także przedstawiciele potencjalnego nabywcy, KLM, a prace nad konstrukcją samolotu musiały należy powtórzyć ze względów bezpieczeństwa.
Pierwszym klientem nowego samolotu były słynne linie Pan American Airways, które otrzymały trzy maszyny. Sześć kolejnych zamówiła inna znana wówczas linia lotnicza, Transcontinental and Western Air (TWA), ale z powodu nieporozumień finansowych transfer już zbudowanych płatowców stał się przedmiotem sporu. Słynny miłośnik lotnictwa i miliarder Howard Hughes, który zainteresował się obiecującym nowym samolotem, wymyślił oryginalne i łatwe wyjście z sytuacji dla siebie i innych - kupił pakiet kontrolny w Boeingu. Pięć jednostek zostało ukończonych i przekazanych nowemu właścicielowi, natomiast kolejny samolot był własnością prywatną Hughesa i nazwano go The Flying Penthouse. Po raz pierwszy w historii amerykańskiego lotnictwa cywilnego typ ten otrzymał także nazwę Stratoliner. Samolot był wystarczająco wygodny i mógł przewozić 33 pasażerów w pozycji siedzącej lub 16 w składanych wygodnych kojach podczas długich nocnych lotów transkontynentalnych. Oprócz systemu wymuszonej wentylacji i utrzymywania normalnego ciśnienia, Stratoliner miał wiele innych ciekawych innowacji. Dużą uwagę poświęcono kwestii komfortu lotu, dlatego zainstalowano nawet obszerną toaletę damską, w której umieszczono oddzielną toaletę.
Komercyjna działalność Stratolinerów TWA rozpoczęła się w czerwcu 1940 roku (Pan American rozpoczął działalność wcześniej, obsługując loty z Florydy na Karaiby, a także do Meksyku i Brazylii) z Nowego Jorku do Kalifornii. Ich komercyjne wykorzystanie trwało do końca 1941 roku, kiedy po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej wszystkie Stratolinery zostały zarekwirowane i przekazane Siłom Powietrznym, oznaczone jako C-75. Na potrzeby służby wojskowej system kabiny ciśnieniowej został zdemontowany jako niepotrzebny, a samolot nie miał już tak dużych możliwości lotu jak wcześniej. Pozwoliło to jednak na zamontowanie dodatkowych zbiorników paliwa, co zwiększyło zasięg lotu o 1600 km. Jego służba bojowa charakteryzowała się kilkoma interesującymi epizodami - na przykład C-75 przewoził ocalałych pilotów Doolittle Raid (w tym samego Jamesa Doolittle) z głębokich kontynentalnych Chin do Stanów Zjednoczonych.
Po wojnie wszystkie pięć maszyn zostało zdemobilizowanych i po uprzednim zmodernizowaniu wróciło do pierwotnych właścicieli, TWA. Modernizacja kosztowała TWA całkiem pokaźną sumę 2 milionów dolarów za 5 samolotów, po 400 000 dolarów za każdy samolot. Nie wiadomo, czy TWA odzyskałaby te fundusze, gdyby nie nieprzewidywalna sytuacja z najnowszym Lockheed Constellation, nowym okrętem flagowym TWA, który po kilku niefortunnych incydentach na początku 1946 roku został wycofany z operacji lotniczych do czasu zakończenia dochodzeń . W tym czasie głównym transportem TWA zajmowały się Stratolinery.
Pojawienie się Douglasa DC-4 położyło kres eksploatacji Stratolinera przez TWA; wkrótce wszystkie zostały odsprzedane francuskiemu przewoźnikowi Aigle Azur Transports Aeriens, a ich późniejsze usługi lotnicze były kontynuowane głównie w południowo-wschodnich posiadłościach kolonialnych Francji. Poszczególne samoloty latały do połowy lat 70. XX wieku, po czym zostały wycofane ze służby wyłącznie ze względów bezpieczeństwa i wieku.
Ilość ocen: 0
| TEXT_PRODUCT_NAME | Boeing 307 Stratoliner TWA (Roden 339) |
| TEXT_PRODUCT_AVAIBILITY | Product to order. Delivery time is approx. 3days. |
| Producer | Roden |
| Catalog number | 339 |
| Epoka | II Wojna Światowa |
| Poziom trudności (1-5) | 3 - średni |
| Skala | 1:144 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | USA |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |