- Modelmania /
- Modele do montażu /
- Statki powietrzne /
- Wojskowe /
- 1914-1929 /
- Brytyjski myśliwiec Airco (de Havilland) D.H.4 Puma
Brytyjski myśliwiec Airco (de Havilland) D.H.4 Puma
108,00zł
Roden 430
1:48
El producto está disponible actualmente, se puede importar. Necesitamos aproximadamente desde realizar el pedido3 días laborables para traerlo y 1-2 días adicionales para el envío.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na początku I wojny światowej samoloty dwumiejscowe budowano według „ortodoksyjnego” układu, w którym pilot zajmował miejsce na tylnym siedzeniu, a działonowy-obserwator siedział z przodu. Dopiero pojawienie się słynnego Sopwitha 1½ Struttera sytuacja się zmieniła i dwumiejscowy samolot zyskał swój „klasyczny” układ, załoga zamieniła się miejscami w kokpicie samolotu. Była to era, w której klasyczny jednomiejscowy myśliwiec nie zajmował jeszcze centralnego miejsca i dlatego większość nowych projektów składała się z dwumiejscowych myśliwców.
W 1916 roku brytyjski konstruktor samolotów Geoffrey de Havilland opracował jeden taki typ zgodnie z „klasycznym” układem. Był to dwumiejscowy dwupłatowiec, który historia poznała pod oficjalną nazwą D.H.4. Początkowo planowano go jako samolot wielozadaniowy o mocy 230 KM. Beardmore B.H.P. silnik, jednakże w trakcie wprowadzania go do produkcji seryjnej okazało się, że silnik trzeba będzie wymienić na inny typ, gdyż B.H.P. nadal wymagało udoskonalenia i istotnej rewizji.
Samolot przeszedł pomyślnie testy, a już wstępne zamówienia od wojska zostały przyjęte i natychmiast podwojono je do 740 sztuk z poprzedniego zamówienia, a to nie był koniec, bo front potrzebował wielu maszyn tego typu. Poszukując najbardziej wartościowego zamiennika dla zespołu napędowego, projektanci samolotu wybrali silnik o mocy 375 KM. Silnik Rolls Royce Eagle, który zapewniał znaczną poprawę podstawowych osiągów samolotu, jednak nie był produkowany w wystarczających ilościach nawet dla D.H.4, nie mówiąc już o innych typach samolotów.
Od tego momentu produkcja D.H.4 została rozszerzona z bazy głównego producenta, firmy Airco (AMC), na zakłady kilku podwykonawców, takich jak Palladium Autocars, Vulcan, Westland, Glendower i innych. Biorąc pod uwagę ciągły problem dostępności głównego silnika Rolls Royce Eagle, projektanci musieli znaleźć dla niego zamiennik.
W efekcie powstało wiele maszyn tego typu z instalacjami silników RAF3a, Fiat-A12 i Siddeley Puma. Cechą charakterystyczną każdej wersji był inny kształt nosa kadłuba, wynikający z różnic w gabarytach silników i ich układów wydechowych. Samoloty wyposażone w silnik Puma miały nieco wydłużony przód i mniej „zadarty” wygląd w porównaniu z innymi wersjami, podczas gdy inne ówczesne D.H.4 miały prawie „prosty nos”.
Aktywna kariera służbowa D.H.4 rozpoczęła się w styczniu 1917 roku i wkrótce typ ten zyskał dużą renomę wśród pilotów R.N.A.S. oraz RFC. Był w stanie szybko wznieść się na znaczną wysokość i mógł manewrować w walce z samolotami wroga. Jego głównym zadaniem było prowadzenie dziennych bombardowań nad terytorium wroga; jednakże czasami DH4 był używany jako środek transportu agentów tajnych służb oraz jako myśliwiec i przechwytywacz.
W 1917 roku różne typy D.H.4, w tym te z silnikami Puma, były szeroko stosowane na niebie frontu zachodniego i nawet pojawienie się nowocześniejszego D.H.9 nie zakończyło jego kariery, ponieważ jego następca okazał się nieudany i został wkrótce wycofany z działalności. I dopiero pojawienie się D.H.9A w 1918 roku zepchnęło te maszyny na dalszy plan. Stopniowo zdejmowano ich z linii frontu i przekazywano jednostkom szkolnym i patrolowym. Wiele maszyn wysłano do kolonii brytyjskich, głównie na Bliski Wschód, do Indii i Republiki Południowej Afryki. Tam służyły do połowy lat dwudziestych XX wieku, kiedy to wymieniono je na inne typy, głównie myśliwce Bristol F.2B.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na początku I wojny światowej samoloty dwumiejscowe budowano według „ortodoksyjnego” układu, w którym pilot zajmował miejsce na tylnym siedzeniu, a działonowy-obserwator siedział z przodu. Dopiero pojawienie się słynnego Sopwitha 1½ Struttera sytuacja się zmieniła i dwumiejscowy samolot zyskał swój „klasyczny” układ, załoga zamieniła się miejscami w kokpicie samolotu. Była to era, w której klasyczny jednomiejscowy myśliwiec nie zajmował jeszcze centralnego miejsca i dlatego większość nowych projektów składała się z dwumiejscowych myśliwców.
W 1916 roku brytyjski konstruktor samolotów Geoffrey de Havilland opracował jeden taki typ zgodnie z „klasycznym” układem. Był to dwumiejscowy dwupłatowiec, który historia poznała pod oficjalną nazwą D.H.4. Początkowo planowano go jako samolot wielozadaniowy o mocy 230 KM. Beardmore B.H.P. silnik, jednakże w trakcie wprowadzania go do produkcji seryjnej okazało się, że silnik trzeba będzie wymienić na inny typ, gdyż B.H.P. nadal wymagało udoskonalenia i istotnej rewizji.
Samolot przeszedł pomyślnie testy, a już wstępne zamówienia od wojska zostały przyjęte i natychmiast podwojono je do 740 sztuk z poprzedniego zamówienia, a to nie był koniec, bo front potrzebował wielu maszyn tego typu. Poszukując najbardziej wartościowego zamiennika dla zespołu napędowego, projektanci samolotu wybrali silnik o mocy 375 KM. Silnik Rolls Royce Eagle, który zapewniał znaczną poprawę podstawowych osiągów samolotu, jednak nie był produkowany w wystarczających ilościach nawet dla D.H.4, nie mówiąc już o innych typach samolotów.
Od tego momentu produkcja D.H.4 została rozszerzona z bazy głównego producenta, firmy Airco (AMC), na zakłady kilku podwykonawców, takich jak Palladium Autocars, Vulcan, Westland, Glendower i innych. Biorąc pod uwagę ciągły problem dostępności głównego silnika Rolls Royce Eagle, projektanci musieli znaleźć dla niego zamiennik.
W efekcie powstało wiele maszyn tego typu z instalacjami silników RAF3a, Fiat-A12 i Siddeley Puma. Cechą charakterystyczną każdej wersji był inny kształt nosa kadłuba, wynikający z różnic w gabarytach silników i ich układów wydechowych. Samoloty wyposażone w silnik Puma miały nieco wydłużony przód i mniej „zadarty” wygląd w porównaniu z innymi wersjami, podczas gdy inne ówczesne D.H.4 miały prawie „prosty nos”.
Aktywna kariera służbowa D.H.4 rozpoczęła się w styczniu 1917 roku i wkrótce typ ten zyskał dużą renomę wśród pilotów R.N.A.S. oraz RFC. Był w stanie szybko wznieść się na znaczną wysokość i mógł manewrować w walce z samolotami wroga. Jego głównym zadaniem było prowadzenie dziennych bombardowań nad terytorium wroga; jednakże czasami DH4 był używany jako środek transportu agentów tajnych służb oraz jako myśliwiec i przechwytywacz.
W 1917 roku różne typy D.H.4, w tym te z silnikami Puma, były szeroko stosowane na niebie frontu zachodniego i nawet pojawienie się nowocześniejszego D.H.9 nie zakończyło jego kariery, ponieważ jego następca okazał się nieudany i został wkrótce wycofany z działalności. I dopiero pojawienie się D.H.9A w 1918 roku zepchnęło te maszyny na dalszy plan. Stopniowo zdejmowano ich z linii frontu i przekazywano jednostkom szkolnym i patrolowym. Wiele maszyn wysłano do kolonii brytyjskich, głównie na Bliski Wschód, do Indii i Republiki Południowej Afryki. Tam służyły do połowy lat dwudziestych XX wieku, kiedy to wymieniono je na inne typy, głównie myśliwce Bristol F.2B.
Ilość ocen: 0
| TEXT_PRODUCT_NAME | Brytyjski myśliwiec Airco (de Havilland) D.H.4 Puma (Roden 430) |
| TEXT_PRODUCT_AVAIBILITY | Producto hecho a pedido. El tiempo de entrega es aproximado 3días. |
| Productor | Roden |
| Numero de catalogo | 430 |
| Epoka | I Wojna Światowa |
| Poziom trudności (1-5) | 3 - średni |
| Skala | 1:48 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2024 |
| Kraj | Wielka Brytania |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |