Samolot myśliwski Albatros D.III
43,50zł
Roden 012
1:72
El producto está disponible actualmente, se puede importar. Necesitamos aproximadamente desde realizar el pedido3 días laborables para traerlo y 1-2 días adicionales para el envío.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na wygląd Albatrosa D.III duży wpływ miały najnowsze francuskie konstrukcje, w szczególności Nieuport. Oczywiście myśliwce Nieuportu nie były prawdziwymi dwupłatowcami, lecz „seskwipłatami” (tj. 1-skrzydłowymi). Dolne skrzydło zbudowano wokół pojedynczego drzewca, a cięciwa dolnego skrzydła była węższa w porównaniu do górnego skrzydła. Robert Thelen i projektanci Albatros całkowicie przebudowali komórkę skrzydła; wszystkie pozostałe elementy Albatrosa D.II (kadłub, jednostka ogonowa, podwozie) pozostały na swoim miejscu. Jedynie rozpórki międzypłaszczyznowe otrzymały nową konfigurację: rozpórki równoległe zostały zastąpione rozpórkami w kształcie litery V.
Niektóre aspekty osiągów, takie jak zwrotność i wznoszenie, wzrosły, ale prędkość pozostała niezmieniona. Moc silnika Mercedesa D.IIIa wynosiła obecnie 160 KM, ale to nie wystarczyło. Teeves & Braun zastąpili boczne chłodnice Windhoff, zachowane w wielu D.II, instalacją na skrzydle.
Pierwszy samolot produkowany masowo dotarł na front w grudniu 1916 roku i wielu pilotów powitało go z entuzjazmem. Jednak wkrótce wiele samolotów uległo awarii: dolne skrzydło miało tendencję do zapadania się podczas nadmiernych manewrów. Nawet Manfred von Richthofen prawie padł ofiarą tego błędu 24 stycznia 1917 r., ale miał szczęście i spowodował pospieszne przymusowe lądowanie. Zmienił swojego Albatrosa na Halberstadta D.II, ale miesiąc później ponownie wrócił do kokpitu Albatrosa. Pomimo problemów z dolnym skrzydłem, Albatros D.III był nadal najlepszym niemieckim myśliwcem pierwszej połowy 1917 roku i przewyższał każdy myśliwiec aliancki. „Krwawy kwiecień” 1917 r., kiedy Wielka Brytania straciła 151 samolotów na froncie zachodnim (Niemcy 30), skłonił aliantów do poszukiwania odpowiedniej odpowiedzi na Albatros D.III.
Produkcja Albatrosa D.III wzrosła z miesiąca do miesiąca: w marcu 1917 r. na froncie służyło 137 żołnierzy, w maju 327, a w listopadzie tego samego roku 446. Zakład macierzysty Albatros Flugzeugwerke, mieszczący się w Johannistahl, wyprodukował 500 myśliwców tego typu, a fabryka filialna OAW w Schneidemuhl zbudowała dodatkowe 840 samolotów. Myśliwiec OAW różnił się od oryginalnego D.III zaokrągloną krawędzią steru. Nawet gdy pojawił się nowocześniejszy Albatros D.V, produkcja D.III nie została wstrzymana; wiele D.III służyło aż do ostatnich dni wojny.
Albatros D.III służył nie tylko na froncie zachodnim. Wielu bojowników wysłano na front włoski i do Palestyny. Cieplejszy klimat Palestyny wymagał lepszego chłodzenia silnika, w związku z czym na skrzydle zamontowano jeszcze jedną chłodnicę. Ale Albatros D.III nie odniósł na tym teatrze takiego sukcesu jak we Francji.
Pierwsza połowa 1917 roku była „czasem gwiazd” dla Albatrosa D.III. Wprowadzenie brytyjskiego SE5 i francuskiego Spad S.7 natychmiast sprawiło, że stał się przestarzały. Jednak pod koniec 1918 roku, kiedy na niebie dominowały Fokkery D.VII, wiele Albatrosów D.III nadal broniło przestrzeni powietrznej Niemiec.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
Na wygląd Albatrosa D.III duży wpływ miały najnowsze francuskie konstrukcje, w szczególności Nieuport. Oczywiście myśliwce Nieuportu nie były prawdziwymi dwupłatowcami, lecz „seskwipłatami” (tj. 1-skrzydłowymi). Dolne skrzydło zbudowano wokół pojedynczego drzewca, a cięciwa dolnego skrzydła była węższa w porównaniu do górnego skrzydła. Robert Thelen i projektanci Albatros całkowicie przebudowali komórkę skrzydła; wszystkie pozostałe elementy Albatrosa D.II (kadłub, jednostka ogonowa, podwozie) pozostały na swoim miejscu. Jedynie rozpórki międzypłaszczyznowe otrzymały nową konfigurację: rozpórki równoległe zostały zastąpione rozpórkami w kształcie litery V.
Niektóre aspekty osiągów, takie jak zwrotność i wznoszenie, wzrosły, ale prędkość pozostała niezmieniona. Moc silnika Mercedesa D.IIIa wynosiła obecnie 160 KM, ale to nie wystarczyło. Teeves & Braun zastąpili boczne chłodnice Windhoff, zachowane w wielu D.II, instalacją na skrzydle.
Pierwszy samolot produkowany masowo dotarł na front w grudniu 1916 roku i wielu pilotów powitało go z entuzjazmem. Jednak wkrótce wiele samolotów uległo awarii: dolne skrzydło miało tendencję do zapadania się podczas nadmiernych manewrów. Nawet Manfred von Richthofen prawie padł ofiarą tego błędu 24 stycznia 1917 r., ale miał szczęście i spowodował pospieszne przymusowe lądowanie. Zmienił swojego Albatrosa na Halberstadta D.II, ale miesiąc później ponownie wrócił do kokpitu Albatrosa. Pomimo problemów z dolnym skrzydłem, Albatros D.III był nadal najlepszym niemieckim myśliwcem pierwszej połowy 1917 roku i przewyższał każdy myśliwiec aliancki. „Krwawy kwiecień” 1917 r., kiedy Wielka Brytania straciła 151 samolotów na froncie zachodnim (Niemcy 30), skłonił aliantów do poszukiwania odpowiedniej odpowiedzi na Albatros D.III.
Produkcja Albatrosa D.III wzrosła z miesiąca do miesiąca: w marcu 1917 r. na froncie służyło 137 żołnierzy, w maju 327, a w listopadzie tego samego roku 446. Zakład macierzysty Albatros Flugzeugwerke, mieszczący się w Johannistahl, wyprodukował 500 myśliwców tego typu, a fabryka filialna OAW w Schneidemuhl zbudowała dodatkowe 840 samolotów. Myśliwiec OAW różnił się od oryginalnego D.III zaokrągloną krawędzią steru. Nawet gdy pojawił się nowocześniejszy Albatros D.V, produkcja D.III nie została wstrzymana; wiele D.III służyło aż do ostatnich dni wojny.
Albatros D.III służył nie tylko na froncie zachodnim. Wielu bojowników wysłano na front włoski i do Palestyny. Cieplejszy klimat Palestyny wymagał lepszego chłodzenia silnika, w związku z czym na skrzydle zamontowano jeszcze jedną chłodnicę. Ale Albatros D.III nie odniósł na tym teatrze takiego sukcesu jak we Francji.
Pierwsza połowa 1917 roku była „czasem gwiazd” dla Albatrosa D.III. Wprowadzenie brytyjskiego SE5 i francuskiego Spad S.7 natychmiast sprawiło, że stał się przestarzały. Jednak pod koniec 1918 roku, kiedy na niebie dominowały Fokkery D.VII, wiele Albatrosów D.III nadal broniło przestrzeni powietrznej Niemiec.
Ilość ocen: 0
| TEXT_PRODUCT_NAME | Samolot myśliwski Albatros D.III (Roden 012) |
| TEXT_PRODUCT_AVAIBILITY | Producto hecho a pedido. El tiempo de entrega es aproximado 3días. |
| Productor | Roden |
| Numero de catalogo | 012 |
| Epoka | I Wojna Światowa |
| Skala | 1:72 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2023 |
| Kraj | Niemcy |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |