Samolot myśliwski RAF BE 2c
108,00zł
Roden 426
1:48
El producto está actualmente disponible del fabricante, se puede importar. Necesitamos aproximadamente desde realizar el pedido30 días laborables para traerlo y 1-2 días adicionales para el envío.
Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W 1914 roku, zaraz po rozpoczęciu Świata
I wojny światowej stało się oczywiste, że armia brytyjska musi się rozwijać
komponent lotniczy. Samoloty nie były jeszcze uważane za myśliwce
lub bombowce; w tym momencie postrzegano ich funkcję jako rozpoznawczą
i obserwacja ruchów wojsk wroga. Armia potrzebna
samolot, który przede wszystkim miałby być stabilny w powietrzu podczas lotu
przedłużające się okresy patrolowania, a także dopuszczają niedoskonałe standardy
konstrukcji tamtych czasów. Pierwsze znaczące zamówienie trafiło do
rządowej Królewskiej Fabryki Samolotów (RAF). W latach przedwojennych
wyprodukował dwumiejscowy samolot BE2 pod kierownictwem
absolwent inżynier Edward T. Busk(B.E. – „Blériot Experimental”,
ponieważ miał konfigurację ciągnika, podobnie jak samolot Francuza
Louis Blériot). Projekt wydawał się udany i
zamówienia na jego produkcję otrzymały takie firmy jak Handley
Page, Vickers i Hewlett, a także przedsiębiorstwo państwowe. Na
na początku wojny BE2 został dostarczony Armii jako
samolot obserwacyjny.
Tempo rozwoju lotnictwa było takie, że B.E.2 stał się
przestarzałe w ciągu kilku miesięcy. Edward Busk zmodyfikował konstrukcję
BE2: dolne skrzydło dwupłatowca zostało przesunięte do tyłu
w celu poprawy pola widzenia obserwatora, forma
Zmieniono także usterzenie ust, a skrzydła wyposażono w lotki.
Ta nowa wersja to B.E.2c, która była jeszcze bardziej stabilna w locie
niż jego poprzednik. Zarówno Królewski Korpus Lotniczy (RFC), jak i
Royal Naval Air Service (RNAS) zażądała tego typu. Królewski samolot
Fabryka nie była w stanie zrealizować tak ogromnego zamówienia,
i tak licencje na jego budowę otrzymały takie firmy jak Bristol,
Vickersa, Armstronga Whitwortha, Wolseleya, Rustona Proctora i innych.
W latach 1914-1915 zbudowano ponad 2000 egzemplarzy BE2c wraz z
BE2d (który różnił się od BE2c głównie posiadaniem dodatkowego
zbiornik paliwa pod górnym skrzydłem).
Pierwszy BE2c pojawił się na froncie na początku 1915 roku.
Do jego podstawowych zadań na niebie frontu zachodniego należało rozpoznanie,
wykrywanie artylerii i bombardowanie formacji wojsk wroga. Ten
odmiana samolotu dwumiejscowego, z obserwatorem w przednim kokpicie
i pilot z tyłu, szybko stał się przestarzały, a B.E.2c
przegrywał coraz więcej bitew powietrznych z nowszymi niemieckimi dwumiejscowymi samolotami. Jego
brak mocy silnika ograniczył możliwości ulepszeń i to
dlatego BE2c pozostał na linii frontu tylko przez krótką chwilę.
Jednakże, gdy Sopwith 1½ Strutter, De Havilland DH4 i
Pojawił się Bristol Fighter, którego rola ograniczała się do przechwytywania
ogromnych, powolnych Zeppelinów i trening. Warto też zauważyć, że
Piloci B.E.2c z lotów awaryjnych zniszczyli co najmniej pięć gigantów
Niemieckie Zeppeliny. Jednak już w 1917 roku były one przestarzałe
do roli przechwytującego i stopniowo ustąpili ze swoich miejsc
do nowszych typów. Jedyną rolą, jaka pozostała B.E.2c, było szkolenie,
a pod koniec I wojny światowej pozostało tylko kilka maszyn tego typu
ogółem wyprodukowano ponad 2600 egzemplarzy. Na początku lat 20. XX w
wszyscy zniknęli na dobre, a pozostał tylko B.E.2c
znajduje się w Imperial War Museum w Wielkiej Brytanii. Ta wystawa, m.in
niezwykle elegancki samolot, jest rzadkim żyjącym przedstawicielem
pierwszych lat wojny w powietrzu.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie zawiera farb, kleju i pędzli.
Pudełko zawiera komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
W 1914 roku, zaraz po rozpoczęciu Świata
I wojny światowej stało się oczywiste, że armia brytyjska musi się rozwijać
komponent lotniczy. Samoloty nie były jeszcze uważane za myśliwce
lub bombowce; w tym momencie postrzegano ich funkcję jako rozpoznawczą
i obserwacja ruchów wojsk wroga. Armia potrzebna
samolot, który przede wszystkim miałby być stabilny w powietrzu podczas lotu
przedłużające się okresy patrolowania, a także dopuszczają niedoskonałe standardy
konstrukcji tamtych czasów. Pierwsze znaczące zamówienie trafiło do
rządowej Królewskiej Fabryki Samolotów (RAF). W latach przedwojennych
wyprodukował dwumiejscowy samolot BE2 pod kierownictwem
absolwent inżynier Edward T. Busk(B.E. – „Blériot Experimental”,
ponieważ miał konfigurację ciągnika, podobnie jak samolot Francuza
Louis Blériot). Projekt wydawał się udany i
zamówienia na jego produkcję otrzymały takie firmy jak Handley
Page, Vickers i Hewlett, a także przedsiębiorstwo państwowe. Na
na początku wojny BE2 został dostarczony Armii jako
samolot obserwacyjny.
Tempo rozwoju lotnictwa było takie, że B.E.2 stał się
przestarzałe w ciągu kilku miesięcy. Edward Busk zmodyfikował konstrukcję
BE2: dolne skrzydło dwupłatowca zostało przesunięte do tyłu
w celu poprawy pola widzenia obserwatora, forma
Zmieniono także usterzenie ust, a skrzydła wyposażono w lotki.
Ta nowa wersja to B.E.2c, która była jeszcze bardziej stabilna w locie
niż jego poprzednik. Zarówno Królewski Korpus Lotniczy (RFC), jak i
Royal Naval Air Service (RNAS) zażądała tego typu. Królewski samolot
Fabryka nie była w stanie zrealizować tak ogromnego zamówienia,
i tak licencje na jego budowę otrzymały takie firmy jak Bristol,
Vickersa, Armstronga Whitwortha, Wolseleya, Rustona Proctora i innych.
W latach 1914-1915 zbudowano ponad 2000 egzemplarzy BE2c wraz z
BE2d (który różnił się od BE2c głównie posiadaniem dodatkowego
zbiornik paliwa pod górnym skrzydłem).
Pierwszy BE2c pojawił się na froncie na początku 1915 roku.
Do jego podstawowych zadań na niebie frontu zachodniego należało rozpoznanie,
wykrywanie artylerii i bombardowanie formacji wojsk wroga. Ten
odmiana samolotu dwumiejscowego, z obserwatorem w przednim kokpicie
i pilot z tyłu, szybko stał się przestarzały, a B.E.2c
przegrywał coraz więcej bitew powietrznych z nowszymi niemieckimi dwumiejscowymi samolotami. Jego
brak mocy silnika ograniczył możliwości ulepszeń i to
dlatego BE2c pozostał na linii frontu tylko przez krótką chwilę.
Jednakże, gdy Sopwith 1½ Strutter, De Havilland DH4 i
Pojawił się Bristol Fighter, którego rola ograniczała się do przechwytywania
ogromnych, powolnych Zeppelinów i trening. Warto też zauważyć, że
Piloci B.E.2c z lotów awaryjnych zniszczyli co najmniej pięć gigantów
Niemieckie Zeppeliny. Jednak już w 1917 roku były one przestarzałe
do roli przechwytującego i stopniowo ustąpili ze swoich miejsc
do nowszych typów. Jedyną rolą, jaka pozostała B.E.2c, było szkolenie,
a pod koniec I wojny światowej pozostało tylko kilka maszyn tego typu
ogółem wyprodukowano ponad 2600 egzemplarzy. Na początku lat 20. XX w
wszyscy zniknęli na dobre, a pozostał tylko B.E.2c
znajduje się w Imperial War Museum w Wielkiej Brytanii. Ta wystawa, m.in
niezwykle elegancki samolot, jest rzadkim żyjącym przedstawicielem
pierwszych lat wojny w powietrzu.
Ilość ocen: 0
| TEXT_PRODUCT_NAME | Samolot myśliwski RAF BE 2c (Roden 426) |
| TEXT_PRODUCT_AVAIBILITY | El producto está disponible en productor. El tiempo de entrega es aproximado 30días. |
| Productor | Roden |
| Numero de catalogo | 426 |
| Epoka | I Wojna Światowa |
| Skala | 1:48 |
| Farby, pędzel i klej | nie dołączono |
| Nowość roku | 2023 |
| Kraj | Wielka Brytania |
| Stan modelu | do sklejania i malowania |